Probleem met theaterstelten
Bestaande steltloopsystemen hebben beperkingen en nadelen:
- ze bewegen houterig en
- geven geen verticale bewegingsvrijheid, of
- ze zijn te groot en passen niet in een theaterkostuum.
Oplossing
Mango heeft een nieuw mechaniek bedacht dat dit ondervangt. Hierin wordt niet het onderbeen verlengd of de voetzool verhoogd, maar de voet horizontaal verlengd. Het geheel van stelt en been van de steltloper lijkt daarmee op een dierenpoot van een ‘teenganger’.
Om de grote krachten die daardoor op de enkel zouden ontstaan op te vangen, wordt gebruik gemaakt van een parallellogram/trapezium dat de kracht voor een groot deel aan de bovenbenen overdraagt. (Torsie)veren verminderen de krachten op enkel- en kniegewricht, zodat de stelten stabiel zijn, en de steltloper zich niet alsmaar hoeft in te spannen om ‘inzakken’ te voorkomen.
De stelten worden aan zowel de onder- als de bovenbenen vastgeklemd.
Kortom: anders dan bestaande stelten kunnen de nieuwe stelten:
- inzakken en weer opveren
- soepel en levensecht als een teenganger bewegen
- zó slank zijn dat zij op fraaie wijze in een kostuum verwerkt kunnen worden.
Dynamiek van de stelten
Dynamiek van de stelten
(camara loopt mee).
Dynamiek van de stelten
(camara staat stil).
Prototype
Het project wacht nu op een volgende iteratie.